Pasażerka - Alexandra Bracken

Współczesna nastolatka i XVIII-wieczny pirat w szalonym wyścigu z czasem przez kontynenty i epoki.

Etta Spencer, cudowne dziecko skrzypiec, pewnej nocy traci wszystko, co znała i kochała. W jednej chwili z bezpiecznego Nowego Jorku zostaje przeniesiona do miejsca oddalonego o wiele mil i… lat. Trafia do 1776 roku, a jej los zależy od Nicholasa Cartera, młodego korsarza związanego kontraktem z potężną rodziną Ironwoodów.

Jedynie Etta może odzyskać pewien tajemniczy przedmiot o niewysłowionej wartości. Jeśli jej się powiedzie, zostanie odesłana do XXI wieku. Ona i Nicholas wyruszają w niebezpieczną podróż po egzotycznych miejscach i w poprzek czasu. Im bardziej zbliżają się do prawdy, tym większego tempa nabiera śmiertelna gra Ironwoodów. Etcie grozi nie tylko rozłąka z Nicholasem, ale i zamknięcie drogi powrotnej do domu… na zawsze.

~ opis wydawnictwa

Długo czekałam na tą książkę, po niesamowitej serii Mrocznych Umysłów spodziewałam się czegoś równie dobrego. Po przeczytaniu mam bardzo mieszanie uczucia i pod jednym względem jestem rozczarowana.

Zacznijmy od elementów które mnie zachwyciły. Po pierwsze fabuła w tej książce jest niesamowita. Wszystko bardzo szybko się dzieje i w niektórych momentach trzeba pamiętać o oddychaniu. Naprawdę, do ostatniej strony ciężko stwierdzić jak to wszystko się skończy. Samo zakończanie bardzo mnie zaskoczyło. Szczerze nie spodziewałam się takiego obrotu spraw, ale podoba mi się jak autorka stworzyła sobie bardzo szerokie pole manewru na następny tom. Nie sposób przewidzieć czym zaskoczy czytelników.

Do świetnej fabuły dochodzi niezwykły wątek podróży w czasie, który najbardziej mi się spodobał. Bardzo mało jest książek o tej tematyce co wzmagało moją chęć przeczytania tej książki. Widać, że autorka bardzo się przygotowała do wszystkich przeskoków czasowych. Samo przejście z jednych do drugich czasów było świetnie wytłumaczone  oraz zasady samego podróżowania, począwszy od przygotowania ubrań opowiadających danej epoce do spisywania dat w których się było. Wszystko było takie spójne i naprawdę świetnie się to czytało.

I na koniec jedna rzecz popsuła cały mój zachwyt... Mianowicie bohaterowie. Etta jest profesjonalną skrzypaczką, uważa że matka ją nie kocha i oprócz tego niewiele więcej można o niej powiedzieć. Oczywiście nie mogę zaprzeczyć, że jest feministką ale z drugiej strony urodziła się w dwudziestym pierwszym wieku gdzie kobiety mają prawo do wszystkiego i przy kobietach z dziewiętnastego czy też osiemnastego wieku to oczywiste, że będzie się wyróżniać. Drugim bohaterem jest Nicholas, który jest bardzo wierny swoim marzeniom i to by było na tyle. A nie zapominajmy, że ma ciemną karnacje co jest cechą przewodnią jego postaci. Co dwie strony było to wspomniane, ja rozumiem, że urodził się w ciężkich czasach gdzie panowało niewolnictwo ale było to tak nachalnie przedstawione, że już pod koniec nie wytrzymywałam. Nie wiem jak to dokładnie wytłumaczyć ale znacie to uczucie, że gdy czytacie to chcielibyście sprzedać duszę za szczęście bohaterów, a tu tak nie ma. Gdyby umarli w połowie nie miałabym z tym problemu.

Gdy fabuła jest słaba często postacie potrafią to naprawić, ale w Pasażerce  w ogóle nie przywiązałam się do nich  co sprawiło, że książka nie trafiła aż tak bardzo w moje serce.

✮✮✮✮✰

Podsumowując  książka była dla mnie dobra, wiele elementów naprawdę mnie zachwyciło ale ogólną ocenę bardzo zniżyli bohaterowie, których ciężko było znieść w niektórych momentach. Mam nadzieje, że w drugim tomie się poprawią i będę mogą w pełni cieszyć się z wykreowanego przez autorkę świata. Nie ukrywam będę czekać na następny tom, ponieważ  podróże w czasie są niesamowite.

Premiera książki już 11 października.  

Dziękuję wydawnictwu sqn oraz portalowi czytampierwszy.pl za możliwość przeczytania tej książki przedpremierowo

~ Ala