mleko i miód - rupi kaur

kto by pomyślał, że kiedyś pokocham wiersz

dawniej

był dla mnie pustymi słowami

ludzi którzy nie potrafią napisać  powieść

stworzyć potężnego świata oraz myślących bohaterów  

ich dzikich przygód w odległych krainach 

teraz

jeden tom poezji zmienił wszystko

oplótł moje serce wierszami

masą wierszy które wplatają się w jego strukturę

i tam zostają 

mleko i miód  razem połączanie słodkości

ale w tych wierszach tego nie znajdziemy

znajdziemy natomiast prawdę 

o cierpieniu 

kochaniu 

zrywaniu 

i gojeniu 

każdy z nas zna te emocje 

są z nami przez całe życie 

przeplatając się wzajemnie 

nie możemy od nich uciec

nie lubimy o nich mówić 

bo łatwiej kryć nasze dusze i emocje za kamiennymi maskami

dlatego rupi kaur przyszła nam z pomocą 

by pokazać nam że życie jest jednocześnie pełne cierpienia i miłości

nauczyć się że aby czuć się wolnym nasze umysły też muszą być wolne 

potrzebujemy mówić o naszych problemach

każdy wraża je inaczej 

ale najpiękniejszą formą są wiersze

pełne emocji 

nie rymowane 

lecz pełne pasji 

i oddania sztuce
razem z rupi uczmy się kochać
nasze ciało
ludzi wokół nas
samotność
książki
życie
włosy na ciele 
a zwłaszcza samych siebie
poezja
wdarła się w moje serce
i pasuje tam jak części
których zawsze brakowało
w moim mechanicznym sercu 

✮✮✮✮✮✨

Długo zastanawiam się jak pokazać Wam moją miłość do tego zdumiewającego tomiku poezji i wreszcie dzięki niezwykłej Natalii która tworzy #nierecenzje doznałam olśnienia. Dziękuje kochana <3 Mam nadzieję, że tak forma Wam się spodoba i dzięki niej sięgniecie po te wiersze. Ja swój tomik 4 razy już przeczytałam i mimo, że tłumaczenie jest bardzo dobre w oryginale te wiersze wywarły na mnie piorunujące wrażenie i bardziej je polecam. 

Koniecznie napiszcie mi co myślicie o mleko i mód  ✨

miłego dnia 

 ~ Ala